Ciepło - zimno

Na niektórych blogach już się pojawiają pierwsze zwiastuny świąt... Kobiety, weźcie mnie nie straszcie, że to już trzeba zacząć o tym wszystkim myśleć! Póki co, wszelkie świąteczne akcesoria trzymam wysoko na szafie, ukryte w starej, bardzo pojemnej walizce i ani myślę do niej zaglądać.

Sądzę, że u mnie przez pewien czas będzie jeszcze nieco jesiennie. To dlatego, że bardzo lubię jesień, zwłaszcza jej prześliczne kolory - czerwony, żółty, pomarańczowy, zgniłozielony - można je łączyć bez ograniczeń, a efekt zawsze jest rewelacyjny.

Do tego rdzawe akcenty, nieco zacieków, jakby od jesiennego deszczu, delikatne tiule, przypominające nitki babiego lata i przepis na jesienną kartkę gotowy!

Tryb ekspresowy

Tematyka ślubna, jak wiecie, nie jest moją szczególnie ulubioną. Raczej wzbraniam się przed wykonywaniem tego rodzaju prac, może z wyjątkiem kopertówek, które bardzo przyjemnie się robi, a mi jakoś najbardziej one pasują do tej właśnie tematyki.

Czasem jednak zdarza się, że ktoś znajomy poprosi o coś wyjątkowego na ślub bliskich osób, megaromantycznie i najchętniej "na jutro"! Jak tu odmówić takiej prośbie? Dokładnie tak było z prezentowaną poniżej księgą weselną - miała być w trybie ekspresowym, co dla mnie jest wyzwaniem nieco ekstremalnym. Zazwyczaj pieprzę się ze wszystkim tyle, na ile mi tylko czas pozwala. Ale tym razem - kilka godzin pracy i było gotowe. Ramkę w centrum miała wypełnić fotografia ślubna Nowożeńców. Każda karta jest zdobiona stemplami, chociaż to akurat mało jest widoczne. Księga zapakowana była w pudełko, ale fotki nie robiłam - nic szczególnego, jasne pudełko przewiązane wstążką, wnętrze za to prezentowało się następująco:

Ostatnio zdradzono mi, że zainteresowanie podczas ślubu było ogromne, nazbierało się mnóstwo sympatycznych wpisów, a Państwo Młodzi bardzo chętnie je sobie czytają.

Na co mi przyszło?

No, to wykrakałam! Wczoraj pisałam o łamaniu w kościach i nadciągającym Armageddonie w postaci zimy, a tu, masz babo placek! Chora jestem! Tego się nie spodziewałam po sobie.

Popijając herbatę z miodem, czekam, aż mi przejdzie, a w międzyczasie pstrykam fotki pracom, których Wam jeszcze nie pokazywałam.

Dziś uchylę rąbka tajemnicy pod tytułem decoupage. A no tak, dekupażuję sobie czasem, chociaż nie jest to moja ulubiona dziedzina rękodzieła. Polerowanie to robota nudna, jak flaki z olejem, niemniej jednak efekt końcowy jest zazwyczaj satysfakcjonującym zadośćuczynieniem za poniesiony trud.

Na osłodę długiej rozłąki

Co to będzie, co to będzie?? Tegoroczne lato zakończyło się definitywnie i mimo słonecznej jeszcze aury, zaczynam czuć w kościach zbliżającą się zimę. Sezon grzewczy został już zainaugurowany uroczyście - witaj kurzu, popiele i wszechobecna sadzo! Ale czym są takie niedogodności wobec możliwości przytulenia się plecami do rozgrzanych kafli? Jak to mówią - jak się nie ma co się lubi, to się lubi, co się ma.

Aby osłodzić nam wielomiesięczną rozłąkę, kończące się lato tradycyjnie obdarowuje nas pysznymi malinami. Chwytajcie, co się da i zamykajcie w słoiki, wraz z ostatnimi promieniami słońca.

Świat rzeczy nie-zbędnych

Dziś zrobiłam nowy nagłówek bloga - zajęłam się tym dość wcześnie, aby wykorzystać poranne światło. Przy okazji znalazłam zastosowanie dla kupowanych lub zdobywanych przez lata różnych przedmiotów.

No, cóż... Muszę się zdobyć na to wyzwanie - kocham rzeczy! Rzadko drogie, czasem kiczowate, często niefunkcjonalne, zawsze posiadające indywidualny charakter. Gromadzę meble z poprzednich dziesięcioleci, przedmioty codziennego użytku, których lata świetności minęły już jakiś czas temu, ubrania, które "wyszły z mody" (być może jeszcze wrócą?), mnóstwo gadżetów bez konkretnego przeznaczenia. Maniakalnie odwiedzam wiejskie jarmarki, targi staroci, garażowe wyprzedaże i oczywiście second-handy. Relikty przeszłości, które trafiają w moje ręce, zyskują szansę na nowe życie - może coś zostanie odnowione, odświeżone, przerobione, może pozostanie bez zmian. Bywa, że coś stoi w kącie lub leży na dnie szafy długi, długi czas, a czasem od razu zostaje włączone w domowy obieg spraw. Egzystencja poszczególnych przedmiotów jest nieustającą metamorfozą, a ich przyszłość pozostaje tajemnicą nawet dla mnie - każda rzecz w równym stopniu może stać się dziełem sztuki, jak też trafić na wysypisko śmieci. Zadziwiające, jak wiele wspólnego mają przedmioty z ludźmi.

Ale Wam przynudzam! A miało być o notesach!
Wklejam fotkę z nagłówka, na wszelki wypadek, jakby mi się za chwilę miał znudzić.

Wciąż się tworzy

Jakby nie liczyć, od ostatniego wpisu upłynęło już ponad sześć miesięcy. Pół roku to cała epoka w życiu człowieka, sami wiecie, jak wiele może się przez ten czas zmienić. Nie będę się rozpisywać o tym, co spotkało mnie, zresztą, na pewno będzie to można zauważyć oglądając prace oraz śledząc wpisy na blogu (mam nadzieję, że zadomowię się tu na dłużej).

W temacie rękodzieła i scrapbookingu nadal nie powiedziałam ostatniego słowa i zdradzę Wam w sekrecie, że wciąż się tworzy - może nie tyle, ile bym chciała, ale jest całkiem nieźle. To również będziecie mieli okazję ocenić sami. Szukam nowych inspiracji, technik, form i bardzo się cieszę, że sprawia mi to ciągle wielką frajdę.

Aby nie pozostać gołosłowną, zapraszam do obejrzenia nie prezentowanych dotąd prac.

Szydełkowe kwiatki nr 2 - kurs

Bywam czasami uczestnikiem kiermaszów i targów rękodzieła w mojej okolicy. Kartki z kwiatkami szydełkowymi wzbudzają na nich duże zainteresowanie. Już kiedyś pojawił się na moim blogu opis wykonania prostych kwiatków, zatem dziś przedstawię kurs na szybkie kwiatuszki z wyraźnie odcinającymi się płatkami.

Ten wzór nadaje się idealnie do wykonania kwiatków z cieniowanego kordonka, myślę jednak, że sprawdzi się doskonale również w wersji monochromatycznej.

Kwiatki szydełkowe o wyraźnych płatkach

Wkrótce święta

Czyżby?! Tak na dobrą sprawę nie miałam jeszcze chwili, aby pomyśleć o świętach, nie wspominając już o wczuciu się w świąteczną atmosferę.

Nie przepadam za świętami, raczej zaliczam się do tych, co świąteczny czas starają się "przeczekać" i nie mam zwyczaju jakoś specjalnie celebrować tych dni. Nie planuję, zbyt wiele nie oczekuję, pozwalam się zaskakiwać - zobaczymy, co los przyniesie w tym roku.

Moje nieogarnięcie przedświąteczne ma z pewnością odbicie w pracach. Słyszałam zarzuty, że "smutne", za mało kolorowe, "nieświąteczne". No, cóż... Żywa kolorystyka kojarzy mi się z supermarketem. Dla mnie święta to spokój, przytłumione światło, a w związku z tym - stonowane kolory:

Ozdoba na ozdoby

Miesiąc przeleciał nie wiadomo kiedy, a tu żadnego nowego wpisu... Co więcej, nawet nie bardzo mam się czym nowym pochwalić.

Dziwne to, tym bardziej, że sezon świąteczny w pełni, niektórzy już na ukończeniu produkcji kartek są zapewne, a ja jeszcze prawie, prawie nic... Ale coś pokażę, co prawda nie kartkę (w tym miesiącu ich nie będzie) i nic świątecznego - wykonane już dość dawno temu:

Manekin ze sklejki, ozdobiony techniką decoupage, przeznaczony na ozdoby, ale raczej delikatne, a takich nie posiadam, więc "stoi sobie bezczynnie".

Dzień Robienia Kartek w Radzyniu Podlaskim - fotorelacja

Po raz pierwszy w Radzyniu obchodziliśmy Dzień Robienia Kartek. Śmiało można stwierdzić, że jako jedno z niewielu miast mieliśmy okazję świętować je w formie ulicznego happeningu, skierowanego do przypadkowych osób.

Międzynarodowy Dzień Robienia Kartek to święto wymyślone i celebrowane głównie przez blogerów, obchodzone jest na całym świecie najczęściej w pierwszy weekend października. Wraz z właścicielką pracowni artystycznej “Maestria Art” postanowiłyśmy wykorzystać okazję do zaprezentowania mieszkańcom, jak przyjemnym i nieskomplikowanym zajęciem jest scrapbooking i jak wiele satysfakcji daje wykonanie niepowtarzalnego przedmiotu ze zwykłego papieru. W piątkowe popołudnie rozłożyłyśmy zwykle używane przez nas materiały i narzędzia na stanowisku przygotowanym przez kawiarnię Kofi&Ti. Przechodzące obok osoby przystawały i z zainteresowaniem oglądały wyłożone akcesoria. Zachęcane do wykonania własnej kartki z chęcią zabierały się do pracy. Po kilkunastu minutach mogliśmy podziwiać wykonane prace.

Przygotowane dla wykonujących kartki miejsca niemal przez cały czas były zajęte.

A bawiliśmy się właśnie tak:

Retro

W tym stylu czuję się dość dobrze - kolorystyka w miarę bezpieczna i łatwo dobrać pasujące do siebie elementy.

Fajnym uzupełnieniem kartek są wykonane na maszynie do pisania tytuły. Postanowiłam też zrezygnować z użycia gotowych kwiatków, a wykonać własne:

Nic innego

Tak sobie przeglądam swoje wpisy z ostatnich tygodni i widzę, że nie są zbyt mocno urozmaicone...

Albo czerwony z pomarańczem, albo pastele i wciąż tylko kartki! Czas chyba na mobilizację i jakiś nowy kierunek działań;) Ale dziś pozostańmy jeszcze w klimacie pastelowo-ślubnym:

Wzorzyście i kwieciście

Dawno kopertówek nie było ;) Tak się je przyjemnie wykonuje, że w ostatni weekend nie mogłam się oprzeć! Sezon ślubny na półmetku, toteż kartki w takim właśnie klimacie.

Pastelowe wytchnienie

Dziś nieco odpoczniemy od ostrych, soczystych barw. Sezon ślubny w pełni, zatem poniższe prace są tego wyrazem.

Forma kartki w sumie chyba najpopularniejsza, jeśli o tę okazję chodzi, wręcz rozchodzą się jak ciepłe bułeczki!

Barwy nie-ochronne

Jakaś monotematyczna się zrobiłam jeśli chodzi o zestawienia kolorystyczne. Kolejna porcja kartek w czerwono-pomarańczowych barwach.

Mało tego, wczoraj powstała jeszcze jedna praca w podobnym klimacie, ale pokażę ją nieco później. 

Dzisiejsza prezentacja to kartki z gatunku "śmieciowych" - starałam się wykorzystać w nich zalegające resztki i dodatki, które już swoje odleżały w zakamarkach szuflad.

Inne klimaty

Mocno rockowy początek lipca przyczynił się do powstania prac w nieco hardcorowej stylistyce. Wystąpiły też eksperymenty ze stemplami, materiałami, substancjami i urządzeniami. Jeśli chodzi o kolorystykę, to rozsmakowałam się nieco w czerwono-pomarańczowych odcieniach i muszę przyznać, że nawet mi z tym dobrze.

Chociaż moje preferencje są nieco odmienne, czego obrazem jest poniższy dialog z córką, na temat wystroju jej pokoju:

Monochromatycznie

Ależ jestem przekorna! Kilka postów wcześniej zapowiadam wzory i kolory, a następnie daję mało zróżnicowaną pod tym względem pracę... Ale będą wyżej wymienione, będą wkrótce.

Ostatnio znów trochę mnie odseparowało od internetowo-blogowego świata, głównie za sprawą wydarzeń w świecie realnym. Między innymi odbyło się kolejne spotkanie osób zainteresowanych różnymi formami rękodzieła. Mieliśmy okazję pogadać sobie o rzeczach różnych oraz pooglądać swoje nowe prace. Czy wiecie, że stosując technikę decoupage można skleić pęknięty wazon tak, że w ogóle nie widać uszkodzenia?! Można się o tym przekonać już w najbliższą sobotę w Radzyniu - tego dnia otwieramy wystawę prac wykonanych na warsztatach technik artystycznych "Rękoczyny", zorganizowanych przez Radzyńskie Stowarzyszenie dla Kultury Stuk-Puk, które odbywały się wiosną (w programie warsztatów znalazły się następujące techniki: scrapbooking, decoupage, makrama, patchwork oraz pisanie ikon) - serdecznie zapraszam, jeśli ktoś byłby akurat w okolicy Radzynia. A być warto, gdyż od 14 czerwca trwa Radzyński Jarmark Kultury, na którym mnóstwo atrakcyjnych wydarzeń. Między innym prezentacja makiety miasta Radzyń, budowanej przez młodzież od lutego w ramach projektu "Przystanek TERAZ", realizowanego przez Stuk-Puk, z pewnością warto to zobaczyć!

Wracając do kolorystyki... Dzisiejsza praca to także eksperyment, tym razem w roli głównej występują stemple! Zdradzę Wam, że bardzo spodobała mi się zabawa z nimi, a inspiracja do ich zastosowania pojawiła się po wizycie na blogu sklepu montażownia.pl - zachęcam do odwiedzenia, oprócz wielu interesujących prac znajdziecie tam również opisy bardzo fajnych technik zdobienia przy użyciu tuszów i stempli właśnie. Oto efekt mojej zabawy.

W pracy wykorzystałam stemple m.in. Inkadinkado, 7gypsies, Prima.

Efekty przestrzenne

Ostatnio staram się eksperymentować trochę nie tylko z kolorami, ale również technikami. Poniżej dwie prace, w których próbowałam uzyskać efekt..., no prawie 3D! W pierwszej za sprawą wytłaczanego wzoru róży, który dla wzmocnienia efektu dodatkowo cieniowałam tuszem. Cieniowanie zastosowałam również na papierze wizytówkowym o wyrazistej fakturze, który stanowi podstawę pracy.

W przypadku drugiej pracy "poszłam na łatwiznę" ;) i użyłam kosteczek dystansowych, na których umieściłam kwadratowe kawałki papieru ozdobione motylkowymi stempelkami i dodatkowo pociągnięte preparatem "efekt szkła".
Efekty eksperymentów prezentują się tak:

Wykorzystałam m.in.: papier wizytówkowy, papier oliwkowy BasicGrey, papier BrownSugar by UHK Gallery; dziurkacze MS, stemple Inkadinkado.

Z kokardą

Proste formy sprawdzają się w każdej sytuacji. Pastelowa kolorystyka również zapewnia bezpieczeństwo, chociaż u mnie jest przełamana granatem tiulowej wstążki.

Taka nie narzucająca się, spokojna kompozycja. Ale to tylko cisza przed burzą! Wkrótce znowu pojawią się tu kolorry! I nieco odmienne kształty.

Po prostu pastelowe

Dziś dla odmiany kolory delikatne, rozbielone, czyli coś dla miłośników pastelowych odcieni!

O ile w życiu nie otaczam się takimi barwami, to muszę przyznać, że w przypadku kartek sprawdzają się znakomicie.

Pogadajmy o kolorach

Kolory mają ogromny wpływ na nasze samopoczucie - w otoczeniu jednych czujemy się przyjemnie zrelaksowani, otoczenie innych z kolei jest dla nas nie do zniesienia. Zazwyczaj kierujemy się intuicją i osobistym wyczuciem estetyki wybierając kolorystykę naszych mieszkań, kompletując garderobę czy wzbogacając kolekcję scrapowych materiałów.

Co sprawia, że decydujemy się na takie właśnie kolory? Pomocnym w odpowiedzi na to pytanie, może być zapoznanie się z pojęciem koloru.

Najprościej rzecz ujmując, kolor jest emocjonalnym i umysłowym wrażeniem wywołanym w mózgu, gdy światło (w postaci fali elektromagnetycznej) przenika nasze ciało za pomocą oczu i skóry.

Coś starszego i absolutnie najnowszego

Obiecałam w poprzednim wpisie, że pokaże to i owo, co powstawało w czasie mojej internetowej absencji.

Na początek kartki na ślubne i komunijne okazje, ale to w drugiej kolejności. Teraz moja absolutnie najnowsza praca! Po raz pierwszy zobaczyłam takie cudo na blogu Anne Bodil i wiedziałam, że kiedyś muszę spróbować!

Okazja nadarzyła się stosunkowo szybko - 26 maja - każdy wie, co to oznacza. Praca powstawała etapami i dość spontanicznie: 10 minut przed wyjściem do pracy, potem kilkuminutowe sesje pomiędzy codziennymi domowymi czynnościami - parę minut po północy była skończona, a prezentuje się to tak:

Wiosenne uroczystości

Jakoś nie mam ochoty na pisanie... to znaczy pisanie tego post akurat, bo o czymś innym, to chętnie.

Dziś pokażę kartki komunijne i ślubne i jakoś nic ciekawego do dodania na ich temat nie przychodzi mi do głowy... Przy jednej z nich bawiłam się z embossingiem, ale jeszcze dłuuga droga przede mną, zanim efekty będzie można uznać za przyzwoite.

Nie mam specjalnie cierpliwości do wszystkich tych łatwo rozsypujących się się preparatów! Stąd w moich pracach prawie nie używam brokatu, a już jak mnie jakiś diabeł podkusi, to później wkurzam się okrutnie i obiecuję sobie, że już nigdy, nigdy więcej! Do następnego razu, oczywiście...

Motywy roślinne

Dekupażowanie stało się w ostatnich dniach głównym sposobem realizacji moich artystycznych zapędów. Postronny obserwator mógłby się w tym dopatrzeć pierwszych symptomów uzależnienia.

Lubię twórczo rozpocząć dzień i często jeszcze przed wyjściem do pracy coś tam sobie udłubać, poukładać czy podotykać przynajmniej moje "zabawki". Przy tym decoupage'u doszło do tego, że zestaw preparatów trzymam tuż przy łóżku i zaraz po przebudzeniu się lakieruję, cieniuję, przecieram i tak dalej... No, niech ktoś powie, czy to już trzeba leczyć...?
Efektem zmagań ostatniego tygodnia są ramki na fotografie, wykonane na bazie baz drewnianych.

Z lakierowaniem idzie coraz lepiej, jaszcze kilka przedmiotów i zaczniemy się zaprzyjaźniać ;)

Róże po raz kolejny

Tym razem na kartkach okolicznościowych.

Powstały w ramach wymiany z okazji "Dnia Kobiet" zainicjowanej przez silence na naszym forum scrappassion.

Różane świeczniki

Ozdobione metodą decoupage. O, spędza mi sen z powiek ta technika! Wszystko idzie gładko aż do momentu w którym powinno nastąpić lakierowanie - w tym momencie u mnie zaczyna się dramat...

Wypróbowałam już kilka rodzajów lakieru, kilkanaście różnych pędzli, a efektów nadal nie ma - za to są zacieki.

Nadziei jednak nie tracę - wprost przeciwnie - coraz więcej prac w tej technice mam napoczętych już, a kolejne czekają...

Przekorna kolorystyka

Nie każdemu przypadnie do gustu szaroburo-oliwkowa kartka ślubna, ale też moim zamierzeniem nie było, aby się podobała każdemu.

Najważniejsze to w pracy wyrazić siebie - czy poprzez zastosowaną kolorystykę, oryginalną formę czy też użyte materiały - wszystko składa się na budowę własnego, indywidualnego, niepowtarzalnego stylu, który trudno będzie nam wypracować, tworząc prace z nastawieniem, aby podobały się wszystkim.

Zieleń butelkowa

A w Radzyniu wciąż trwają Rękoczyny - czyli pierwsze warsztaty technik artystycznych.

W zeszłym tygodniu zakończyliśmy etap zmagań z decoupage. Zajęcia okazały się niezwykle interesujące, a liczba uczestników zdumiewająca. W ramach zajęć wykonywaliśmy drewniane ozdoby na bazie łopatki do przewracania naleśników oraz zdobiliśmy butelki.

Przyznam się, że słabo się przykładałam, toteż i za bardzo chwalić się nie ma czym - łopatka specjalnie walorów artystycznych nie posiada, więc nawet jej nie pokazuję. Przy butelce złapałam trochę wiatru w żagle, czego efekt można zobaczyć.

Spotkania są niesamowite i wyzwalają niezgłębione pokłady energii. Dziecko me średnie, które uczęszcza ze mną na zajęcia, zdekupażowało w miniony czwartek butelek siedem! Oczywiście wszystkie te flaszki uparło się przytaszczyć do domu...

Pastelowa kontynuacja

W postaci kolejnych kartek w tej kolorystyce:

Minialbum zimowy

To temat drugiego spotkania ze scrapbookingiem w ramach Rękoczynów - warsztatów technik artystycznych w Radzyniu Podlaskim.

Jako materiał poglądowy pokusiłam się o przygotowanie albumiku w kształcie parawanu, prezentującego fotografie wykonane podczas świątecznego spaceru po Berlinie. Łączenie poszczególnych stron postanowiłam wykonać przy użyciu zawiasów oraz nitów, które Mąż mi na tę okoliczność zakupił i udzielił instrukcji ich montażu - jakkolwiek przerosło to moje umiejętności manualne i zdecydowanie nadwerężyło układ nerwowy... Słowem - pot, krew i łzy - i to dosłownie! Krew faktycznie się polała...

Niestety, mimo starań efekt zamontowania nitów uważam za mocno odbiegający od zamierzonego.